Snehadhara

    ക്ഷമിക്കാനും പൊറുക്കാനും സഹിക്കാനും സ്നേഹിക്കാനുമുള്ള ശക്തി അനേകം വ്യക്തികളില്‍ നിന്നും കുടുബങ്ങളില്‍ നിന്നും ചോര്‍ന്നുപോയിട്ടുണ്ട്. ഈ പവിത്രമായ ശക്തി സമൂഹങ്ങളില്‍ നിന്നും രാഷ്ട്രങ്ങളില്‍ നിന്നും നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയിട്ടുണ്ട്. ആ ദിവ്യമായ ശക്തി വീണ്ടെടുക്കാതെ ലോകത്തൊരിടത്തും സമാധാനമുണ്ടാവുകയില്ല. പ്രതികാരം ചെയ്യാനുള്ള മോഹം അനേകമാളുകള്‍ തങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളില്‍ രഹസ്യമായി സൂക്ഷിച്ചുവച്ചിട്ടുണ്ടല്ലോ? മറ്റു ചിലരാകട്ടെ പരസ്യമായി അതു പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ മടി കാണിക്കാത്തവരുമാണ്. അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളുടെ ഉള്ളറകളില്‍ ഭീരുത്വമാണ് നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്നത്.അക്കാര്യം മറച്ചുപിടിക്കാനാണ് അവര്‍ പ്രതികാരത്തിന്‍റെ മേലങ്കിയെടുത്തു അണിയുന്നത്. കര്‍ത്താവായ യേശുനാഥന്‍ കുരിശില്‍ മൂന്നാണികളില്‍ തൂങ്ങികിടന്നുകൊണ്ട് ക്ഷമിക്കുന്ന സ്നേഹത്തിന്‍റെ ശക്തിയും മഹത്വവും നമുക്കു വെളിപ്പെടുത്തിത്തന്നു.അന്നുവരെ ആരും പ്രകടിപ്പിക്കാത്ത അതുല്യമായ സ്നേഹത്തിന്‍റെ ശക്തിപ്രകടനമായിരുന്നു അത്. പ്രതികാരം ശക്തിയുടെയും അഭിമാനത്തിന്‍റേയും പ്രകടനമായി പ്രഘോഷിച്ചിരുന്ന ലോകത്തിന്‍റെ മുമ്പില്‍ ക്ഷമിക്കുന്ന സ്നേഹത്തിന്‍റെ യഥാര്‍ത്ഥശക്തി ഈശോ വ്യക്തമാ...

  മലിനമാണ് മനുഷ്യമനസ്സ്. ചങ്ങലയ്ക്കിടാത്ത ചിന്തകളും ചന്തമില്ലാത്ത ചെയ്തികളും അതിന്‍റെ മോടിയ്ക്ക് മങ്ങലേല്‍പ്പിക്കുന്നു. വിശുദ്ധിക്ക് വിഘാതമാകുന്നു. മദ, മോഹ, മാത്സര്യങ്ങളുടെ മാലിന്യശ്രേണികള്‍ മനസ്സിന്‍റെ മാന്യതയുടെ മേലങ്കിയില്‍ മായ്ക്കാനാവാത്ത കറകള്‍ക്ക് കാരണമാകുന്നു. ആ അഴുക്കുകളെ ആകെയകറ്റി അന്തരാത്മാവിന് അതുല്യമായ അഴകും അമൂല്യമായ വിശുദ്ധിയും കനിഞ്ഞരുളുവാന്‍ കഴിവുള്ളവന്‍ ഒരുവന്‍ മാത്രം, ദൈവം. അവനാണ് മഴപോലെ, മണ്ണിനെ നനയ്ക്കുന്ന വസന്തവൃഷ്ടിപോലെ,  മന്ദമായ് എന്‍റെയുള്ളില്‍ പെയ്തിറങ്ങുമെന്ന് എനിക്കുറപ്പുനല്‍കുന്നത്.(ഹോസിയാ 6 : 4) അവന്‍റെ വറ്റാത്ത ഈ വാഗ്ദാനത്തിലാണ് ഉപാധികളില്ലാതെ ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കേണ്ടത്. തന്‍റെ മധുരിതമായ തിരുമൊഴികളാകുന്ന മധുകണങ്ങള്‍ വെള്ളിനൂല്‍പോലെ പൊഴിച്ചുകൊണ്ട് എന്‍റെ ആത്മനാഥന്‍ അമാന്തിക്കാതെ അണയുമെന്നുള്ള വിശ്വാസം(എസെക്കിയേല്‍ 34:26) എന്‍റെ വീഴ്ചകളിലും വ്യര്‍ത്ഥജീവിതചര്യകളിലും എനിക്ക് ശക്തിയും ശാന്തതയും നല്‍കുന്നത് ഈ പ്രത്യാശയാണ്. അവന്‍റെ അനുഗ്രഹത്തേന്‍തുള്ളികളുടെ തോരാമാരിയില്‍ എന്നിലെ അശുദ്ധിയുടെ അവശിഷ്ടങ്ങളെ  അവന്‍ കഴുകിയകറ്റും. (ഏശയ്യ 4 : 4). ഉള്ളിന്‍റെയുള്...

  ഇതാ, കര്‍ത്താവിന്‍റെ പേടകം പുതിയൊരു കാളവണ്ടിയില്‍ വരുന്നു. ആ സാന്നിധ്യത്തില്‍ ദാവീദ് പരിസരം മറക്കുകയാണ്-ആത്മവിസ്മൃതിയിലാണ്ട് ഉന്മത്തനെപ്പോലെ. താന്‍ ഇസ്രായേലിന്‍റെ രാജാവാണ്, വേണ്ടത്ര വസ്ത്രങ്ങള്‍ പോലും ധരിച്ചിട്ടില്ല; കുറെയേറേ സ്ത്രീകളും പെണ്‍കുട്ടികളും തന്‍റെ ചുറ്റുമുണ്ട്. പക്ഷേ, തന്നെത്തന്നെ മറന്ന് ആനന്ദലഹരിയിലായ രാജാവ് സര്‍വ്വശക്തിയോടും കൂടി പേടകത്തിനു മുമ്പില്‍ പിള്ളേരെപ്പോലെ തുള്ളിച്ചാടി നൃത്തം ചെയ്തു, ഏതാണ്ട് ആഭാസനെപ്പോലെ (2 സാമുവേല്‍ 6:4-20). എന്താണു കാരണം? കര്‍ത്താവിന്‍റെ വചനം, തിരുവചനം വരുന്നു. ആ ദിവ്യദര്‍ശനത്തില്‍ ഉള്ളിലൊതുക്കാന്‍ പറ്റാത്ത സന്തോഷം മൂലം ദാവീദ് സര്‍വ്വതും മറക്കുകയാണ്-അവനല്ലതായി മാറുകയാണ്. ഏതാണ്ട് ഇതുപോലൊരു രംഗമാണ് 1223 ഡിസംബര്‍ 25 ലുണ്ടായത്-ഗ്രേച്ചിയോ ഗ്രാമത്തിലെ ജോണ്‍ വെലീത്തായുടെ തൊഴുത്തില്‍. യേശു ജനിച്ചതുപോലൊരു തൊഴുത്ത്. കാളകള്‍, കഴുതകള്‍ ! അവിടെ പുല്‍ത്തൊട്ടിയില്‍ ആദിയിലെന്നപോലെ ഉണ്ണീശോയുടെ രൂപം! ചുറ്റും ജനക്കൂട്ടം… ഫ്രാന്‍സീസ് എല്ലാം മറന്നുപോയി… തന്നെത്തന്നെയും, മറന്ന് അവന്‍ ആനന്ദ നൃത്തം ചെയ്തു-ദാവീദിനെപ്പോലെ. ദാവീദിന്‍റെ മുമ്പിലെത്തിയതു കര്‍ത്താവിന്‍...